У једној од ранијих порука објаснио сам зашто нема наших ледоломаца у акцији. Али то је само део објашњења.
Наиме, ја сам објаснио да су ледоломци, током приватизације, постали приватно власништво и држава више не располаже њима.
Нови власник је фирму довео до стечаја и више не ради, тако да држава не може, и кад би хтела, више да направи уговор о услужном коришћењу.
А држава, и кад би могла, то не би учинила и из једног врло простог разлога: евентуалну штету која настане због леда неће платити држава већ власници чамаца, бродова и других пловних објеката.
Власници су дужни да брину о безбедности.
У том контексту, неки су своје објекте осигурали, мада се питам, знајући наша осигуравајућа друштва, колико од евентуалне штете ће наплатити.
Ми, власници чамаца, чак и ако имамо плаћено осигурање (а обавезно га имамо ако нам снага мотора прелази 15 KW), тај вид осигурања не покрива штету изазвану ледом, баш као што не покрива ни оштећења услед употребе чамаца.
Према томе, власници чамаца, ви који нисте чамце извадили на обалу, надајте се да ће чамци остати неоштећени, а на јесен, пре почетка зиме, размислите добро да ли се исплати ризик да чамац оставите у води или ћете га, ипак, извадити на обалу.
Мислим да мање кошта вађење чамца од било које поправке штете изазване ледом.